Mosteiro GarcÃa, Manuel Antón / Escritor
Este conxunto de relatos teñen todos eles un fÃo común: o mundo rural. Evocan un mundo do que o lector non pode escapar ó seu feitizo. En todos eles hai moito de fantástico e máxico. O casamento de Xan: consigue agantar a chispa ata o final da historia. O grande acerto de dosificar ese desenlace facendo que o lector teña ganas de chegar a el. O derradeiro can: ten moito de Cunqueiro: os animais e os nenos. Quen de cativo non tivo lideiras con animais? O cazador e a vella: dende a sinxeleza do relato demóstrase que se pode crear unha grande historia. Xina e Ramón: relato que poderÃa dar para unha novela ou para unha pelÃcula. O interesante está en ser capaz de condensar unha grande historia en apenas cinco páxinas. A carta: recolle unha situación que non é orixinal, existen moitas situacións deste tipo, pero cada unha ten detrás as vidas dos seus protagonistas que nos lembran que neste paÃs houbo que emigrar. En resumo, un feixiño de historias á procura de lectores.
